vasıfsız bir kişinin işe gitmeden önce aklından geçenler

hiçbir yere ait değilim ben ne oraya ne buraya

süzülesim var uzay boşluğunda

hiçbir şey yapmadan zaman mekan algımı yitirmek

her türlü dünyevi şeylerden uzak bir an

bunu düşünmek bile kafamın içinde çiçek açtırır mutluluktan

fakat sonra gözümü açarım ve gerçekliğin tam ortasındayım

hayat akıp gidiyor ve ben olduğum yerdeyim

heykel gibiyim öyle duruyorum hareketsiz

gittiğim geldiğim gideceğim yönü bilmeden yaşıyorum

neden yaşadığımı bilmek istiyorum

et olasım var toprağın altında böceklenmiş bir et

almış birileri gömmüş eti bırakmış öyle kimsesiz

neden bilmiyorum ama işte öyle amaçsız olasım var

keşke başarabilseydim hayatı anlamaya çalışmamayı

keşke başarabilseydim hayata hemen ayak uydurabilen biri olmayı

keşke düşünme yetim olmasa bir sabah uyandığımda

iradesiz akılsız devasa bir fil olsam çölün ortasında

belki daha mutlu olurdum o zaman kim bilir

belki süzülen biri olabilirdim uzay boşluğunda tek başıma

ya da toprağın binlerce kilometre altında böceklenmiş bir et

4.05.2020